கணிணியும் நானும்....

அன்பு சகோதரர் செய்தாலி http://nizammudeen-abdulkader.blogspot.com/ கணிணி தொடர் பகிர்வுக்கு என்னை அழைத்ததற்கு அன்பு நன்றிகள்… அதே சமயத்தில் அதிக காலதாமதம் செய்ததற்கு மன்னிப்பு வேண்டிக்கொள்கிறேன்… நாலு நாள் லீவுப்பா ரமதானுக்கு. அதான் வெளியே சுற்றக்கிளம்பிவிட்டதாலும் வீட்டுக்கு விருந்தினர்கள் வந்ததாலும் என்னால் உடனடியாக பதிவிடமுடியவில்லை…

போதும்மா… இந்த புராணம்… கணிணி முதன்முதல் எப்ப பாத்தீங்க, தொட்டீங்க.. பயிற்சி ஆரம்பிச்சீங்கன்னு சொல்லுங்கன்னு நீங்க எல்லோரும் கத்தறது எனக்கு காதில் கேட்கிறதுப்பா…

நான் மூன்றாம் வருடம் டிப்ளமா எலக்ட்ரானிக்ஸ் அண்ட் கம்யூனிகேஷன் எஞ்சினியரிங் படிச்சிட்டு இருந்தப்ப தான் முதல் வருடம் கம்ப்யூட்டர் வந்தது எங்களுக்கு பயிற்சியாக…

டிவி பெட்டி மாதிரி வெள்ளைக்கலர்ல… உள்ள ஸ்க்ரீன் கறுப்புக்கலர்ல… எழுத்துகள் எல்லாம் பச்சை கலர்லன்னு முதன் முதல் எல்லோரும் கம்ப்யூட்டரை ஜூவில் சென்று புலியை பார்ப்பது போல் அதிசயமாக பார்த்தோம்…

ஒரு கமாண்ட் அடிக்க முழ நீளத்துக்கு ப்ரோக்ராம் எழுதும் அவஸ்தை எனக்கு பிடிக்காமல் போனது…. ஒருவழியா அந்த வருடம் முடிந்ததுமே கல்யாணம் ஆகிவிட்டதால் திரும்ப கணிணிப்பற்றிய எந்த பேச்சும் எழவில்லை… எதிர்லயும் மனதிலேயும்..

கல்யாணம் ஆகி அடுத்த வருட கல்யாண நாள் வருமுன் கையில் குழந்தை.. குழந்தைப்பேறுக்காக அம்மாவீட்டில் இருந்தபோது.. அம்மாவின் பணி கம்ப்யூட்டர் செக்‌ஷனுக்கு சூப்பர்வைசராக ப்ரமோஷன் கிடைக்கவே…

நைட் எல்லாம் அஞ்சான் அழுகையை சமாளிக்க மடியில் போட்டுக்கொண்டு நான் பாடிக்கொண்டிருக்க… எங்க அம்மா ப்ரோக்ராம் எழுதிக்கொண்டு இருக்கிறார்கள் ராத்திரிமுழுக்க.. புதிய விஷயம் எதுவென்றாலும் அதில் ஆர்வமும் ஈடுபாடும் அம்மாவுக்கு அதிகம்… கம்ப்யூட்டரில் அம்மா முத்துக்குளிக்க.. நான் சராசரி வாழ்க்கையில் மூழ்க.. அப்படியாக கணிணி இரண்டாம் முறையாக கண்முன் வந்து கண்ணாமூச்சி ஆடிவிட்டு போனது…

அஞ்சான் ஒன்னரை வயதாகும்போது என்னவர் குவைத்தில் வேலைக்கிடைத்து எங்களுக்கு டாட்டா காண்பித்துவிட்டு விதேசம் செல்ல… அஞ்சானும் நானுமாக நாட்கள் நகர ஆரம்பித்தது… வாரத்திற்கு ஒரு முறை என்னவரிடம் இருந்து கடிதமும், வாரத்திற்கு மூன்று முறை தொலைபேசியில் குரலும்.. யாராவது வந்தால் அவர்களிடம் இவர் ஆடியோ கேசட்டில் பேசியும் பாடியும் அனுப்ப வாழ்க்கை ஒருவிதமாக சென்றது ரம்மியமாக இல்லையென்றாலும் ஏதோ ஒருவிதமாக….

அப்ப அம்மாவும் என் பெரியம்மா மகனும் ஒரு முடிவெடுத்தனர்.. மஞ்சு இப்படி வீட்டில் கிடந்து தனியா அல்லல்படுவதை விட ஒரு கம்ப்யூட்டர் கோர்ஸுக்கு அனுப்பினா தான் என்ன?? இப்படி அவர்கள் முடிவெடுத்து என்னை கம்ப்யூட்டர் க்ளாசுக்கு அனுப்பிய வருடம் 1993.

ஸ்ரீ வென்ஸ் இன்ஸ்ட்யூட்ல காலை டைப்பிங்கும் மாலை கம்ப்யூட்டர் க்ளாசுமாக செல்ல ஆரம்பித்தேன்.. கம்ப்யூட்டரில் என்ன படிப்பது?? ஞானப்பழமாச்சே நான் தான்.. ஒன்றும் தெரியாம திருதிருன்னு முழிக்க.. அங்கும் அம்மா வந்து இப்ப பிரபல்யமாக இருக்கும் விண்டோஸ் லோட்டஸ் ஒன் டூ த்ரீ இது ரெண்டும் எடுத்து படிக்கச்சொன்னாங்க…

வாழ்க்கையில் மீண்டும் கம்ப்யூட்டர் முன்னாடி… என்ன வாழ்க்கைடா இது.. நொந்துக்கொண்டே மீண்டும் கம்ப்யூட்டர்ல புதியக்கோணத்தில்… ஆனால் சுவாரஸ்யமாக இருந்தது.. எல்லாவற்றுக்கும் ஷார்ட் கட் கீஸ்…  எனக்கும் இஷ்டமானது….எக்சாமுக்கு சரியாக இவரும் லீவுக்கு இந்தியா வர.. ரொம்ப சந்தோஷம் என்னவருக்கும்.. ஆனால் ஸ்ட்ரிக்டாக வேலைக்கு அனுப்பமாட்டேன்னு சொல்லிட்டார்…

எக்சாம் முடிந்து சர்டிபிகேட் வாங்கினப்ப எதையோ சாதித்த ஒரு சந்தோஷம்… 1995 ல நானும் அஞ்சானும் குவைத் பயணமானோம்… இங்கு குவைத் வந்தப்பின்னர் எனக்கும் போரடிக்கவே வேலைக்கு போகிறேனே என்றேன்.. ஹுஹும் என்று சொல்லிவிட்டார்.. திரும்ப கணிணிப்பற்றிய பேச்சு மூச்சு நின்றுவிட்டது….

திரும்ப 1997 ல என் ஆசைக்காக எம் ஏ சோஷியாலஜி படிக்க ஆசைப்பட்டு இந்தியா வந்தேன்… ஹுஹும் வந்தோம் நானும் அஞ்சானும்… மீண்டும் அம்மா என்னை கம்ப்யூட்டர் கோர்ஸில் சேரச்சொல்லவே திரும்பவும்….கம்ப்யூட்டர் க்ளாசுக்கு போன இடத்தில் உஷா மேடம் என் நெருங்கிய தோழியாக ஆகிவிட்டார்.. பின்னர் அம்மாவிடம் பரிச்சயம் செய்து வைத்தப்பின் அம்மாவுக்கு க்ளோசாகிவிட்டார்..

1999 ல மீண்டும் குவைத் பயணம்… நான் வேலைக்கு போகட்டுமா என்று கேட்க இவரும் சரி என்று சொல்லவே.. குவைத் வரும்போது உனக்கு ஒரு சர்ப்ரைஸ் என்றார்… ம்ம் என்னவா இருக்கும்…. யோசிச்சு ஒன்னும் தோணாம வீட்டுக்கு வந்தாச்சு.. என் கண்ணை மூடிக்கொண்டு போய் நிறுத்திய இடம் எங்க ரூம்ல அழகா கணிணி, ஸ்கேனர், ப்ரிண்டர்… எனக்காக என்னவர் கொடுத்த பரிசு..கணிணியும் நானும்…. மெயில் அனுப்பத்தொடங்கி..கம்ப்யூட்டரில் தான் என் வேலை முழுக்க…வேலைக்கும் முயற்சித்து வேலை கிடைத்ததுமே.. சந்தோஷமாய்… வேலை முழுக்க முழுக்க கணிணில தான்… அப்ப ஆரம்பிச்சது….

2007 ல ராஜா ஐயா மூலம் முத்தமிழ்மன்றம் பிரவேசம்.. அங்கே எல்லாம் தமிழ்ல தான் பதிவுகள்… எனக்கோ தமிழ் டைப்பிங் தெரியாது… அவ்ளோ தான் விட்டாச்சு.. மீண்டும் ஆகஸ்ட் 15 நைட் தமிழ்ல டைப்பிங் www.higopi.com  ல போய் தமிழ்ல அடிச்சு காப்பி பேஸ்ட் பண்ண ஆரம்பிச்சு தொடங்கிய பயணம் இதோ இன்று கணிணி பகிர்வு வரை தொடர்கிறது….

இடையே எனக்கு எலும்பு தேய்மானம் காரணமாக இனிமே கணிணி முன்னாடி மட்டுமல்ல கணிணி பக்கமே திரும்பக்கூடாதுன்னு டாக்டர் சொல்ல… நானும் சமர்த்தா கேட்பது போல கேட்டுட்டு அப்புறம் அதை காத்துல பறக்கவிட்டுட்டு இதோ இங்கே….

இருக்கும்வரை தொடரும் இந்தப்பயணம்….

இந்த தொடர் பகிர்வில்…. நான் ரமணி சார் அவர்களையும் ரிஷபன் சார் அவர்களையும் வை.கோ அண்ணா அவர்களையும் தொடரும்படி வேண்டுகிறேன்…

http://yaathoramani.blogspot.com/

http://rishaban.blogspot.com/

http://gopu1949.blogspot.com/

வாய்ப்புக்கொடுத்த செய்தாலிக்கு மீண்டும் ஒரு முறை அன்பு நன்றிகள்…

Tweet